Progesteron is normaal gesproken een kalmerend hormoon voor vrouwen. Het converteert naar een steroïden die allopregnanolone heet. Deze kalmeert GABA-receptoren in het brein. Dit heeft vervolgens weer een positief effect op nervositeit, stress en angstgevoelens.
Progesteron kan een onderdeel van het probleem zijn bij vrouwen met PMDD.
Het kan een negatieve stemmingsreactie geven, wat een gevoeligheid voor neurosteroïde verandering heet. Dit noemen we PMDD.
Bij vrouwen met PMDD kalmeert allopregnanolone de GABA receptoren niet. Hierdoor zijn vrouwen veel vatbaarder voor gevoelens van hevige nervositeit en depressie in de Luteale fase.
De fluctuaties van deze hormonen heeft ook een impact op serotoninewaarden, wat ook voor deze hevige moodswings kan zorgen.
PMDD kan ergens optreden binnen 1-2 weken voor de periode.
Symptomen verdwijnen over het algemeen zodra de vrouw haar bloeding heeft gehad.
Je kan geen PMDD ervaren als je hormonale anticonceptie of implantaten hebt.
Als je toch vergelijkbare symptomen ervaart, dan kan het komen door de kunstmatige hormonen die de disbalans veroorzaken. Een veelvoorkomend hormoon die dit veroorzaakt is progestageen.